Men bereidt ons stilaan voor op het leven met een mondmaskertje. Je voelt dat. Met “mondjesmaat”.
Eerst was het absoluut niet nodig en zelfs ridicuul, daarna een mogelijkheid om je gemoed te sussen, ondertussen wordt het overwogen en tegen het weekend wordt het ten strengste aangeraden.
Ik treed Belg Paul Stoffels, chief scientific officer bij Johnson & Johnson -het grootste farmabedrijf ter wereld- bij als hij zegt: “baat het niet, dan schaadt het niet”. Als dergelijk genie zulke simpele dingen zegt, dan ben ik geneigd dat te geloven.
Binnen enkele weken lopen we allemaal rond met een herbruikbaar maskertje. Zelf of door oma genaaid, beleverd door de Staat of in je brievenbus gebracht door de sympathieke medewerkers van je lokaal bestuur. Een herbruikbaar kost 2 eur, een éénmalig kost je 0,25 eur.
Iemand zei het mooi, daarnet op het nieuws: “een mondmaskertje dragen wordt het nieuwe normaal”.
___
De kust wordt sowieso druk deze zomer, dat staat als een paal boven water. Mensen willen buiten komen, willen op vakantie komen bij ons en verdienen dat ook. We zullen ze niet kunnen tegenhouden en ik begrijp ze.
Noch een kustpasje, noch een app, noch 20 000 lopende meter nadar zal kunnen verhinderen dat we té dicht bij elkaar zullen komen. De woorden “gezond verstand” zijn een hol begrip geworden, wie daartoe komende zomer op het strand zal oproepen zal blikken terugkrijgen zoals een koe naar een passerende trein kijkt. Onze politiediensten kunnen onmogelijk met meetlint aan de slag gaan en boetes uitdelen aan wie onterecht met elkaar op het strandlaken zit.
Ik pleit bij deze om een mondmaskertje te verplichten voor élke gelegenheid waarbij mensen het risico lopen om met ándere mensen dan hun naasten in contact te komen en waarbij social distancy niet kan gegarandeerd en gehandhaafd worden, in de buitenlucht. Dus ook op het strand.
Als een mondmaskertje dragen de te betalen tol is om een gezondheidsmatig, handhaafbaar en commercieel aanvaardbaar seizoen te krijgen, dan moeten we die tol gewoon betalen en dat maskertje omspannen. Is perfect te organiseren.
Geen maskertje, geen strand. Je moet daar niet al te veel tekeningetjes bij maken.
Vergelijk het met het dragen van een zwemmuts in het zwembad op je Franse vakantie: 't trekt op niets, 't is ambetant en vaak ruiken ze naar petrol, maar als wil gaan zwemmen in 't zwembad van het hotel, dan doe je dat gewoon aan omdat je anders gewoonweg 't water niet in mag. Of van die plastieken slippers in de publieke sauna, als je wil gaan welnessen, dan moet je die ook aan. Punt.
En ja, een witte plek rond ons bakkes na een dagje bruinen aan zee zal even schrikken zijn. Maar als iedereen zo rondloopt, zal ’t best wel meevallen. ’
't Zal nog mode worden, mind my silly words!
't Is maar een idee.
